5 माझे किचनचे प्रयोग -
5 माझे किचनचे प्रयोग -
प्रवीणने ऑफिसचा चार्ज घेतला
होता. मलाही स्वयंपाकघराचा चार्ज घेणं भाग होत. माझी भांडीकुंडी गॅसशेगडी माझ्या सोबत
होतीच.पण स्वयंपाकघरात वेगळंच दृश्य होतं. समोरच्या फळीवर 5-6 वेगवेगळ्या आकाराचे कुकर
मांडून ठेवले होते. खाली फर्रऽऽऽऽ आवाज करणारे केरोसीनवर चालणारे दोन भले मोठे स्टोव्ह
ठाण मांडून बसले होते. “छे छे मी माझी गॅसची शेगडी आणलीए! इथे गॅस मिळतो ना?” – मी. “मिळतो. पण त्याचा इथे
फारसा उपयोग होत नाही. ” कुकनी सांगायचा प्रयत्न केला. पुढच्या पंधरा दिवसातच त्याला
काय म्हणायचय ते कळून चुकलं. आधी एक बर्फाचा तुकडा बाहेरच्या पाण्याच्या हौदातून आणायचा
(त्याला इथे आम्ही तुकडापाणी म्हणत असू.) मग तो गॅसवर वितळवून पाणी करून मग पुढच्या
स्वयंपाकाला सुरवात! माझा गॅस सिलेंडर 10-15 दिवसात संपला. पुढचे दोन वर्ष माझा गॅस,
भांडी आणि स्वच्छतेचे नियम मी गुंडाळून ठेऊन दिले. कपड्याचा साबण अधुन मधुन तरी मिळे
पण भांड्यांसाठी स्वतंत्र साबण ही जरा फारच चैन होती. कपडे असो वा भांडी एक मोठ पातेलं
पाणी गरम करून त्यांना टबबाथ घालावा लागे.
“आम्ही अगदी साधं जेवण जेवतो” असं म्हणतांना प्रत्यक्षात आपण फारच लाडावलेले
आहोत हेही चांगलच कळून चुकलं. मिळणार्‍या आर्मी रेशन मधून चविष्ट जेवण बनवायची कला
मला आमच्या कुकनेच शिकवली. बहुतेक भाज्या डबाबंदच यायच्या. त्यात गाजराच्या भाजीचं
तिखट, मीठ, मसाला पाण्यानी धुवून त्यात साखर आणि मिल्कपावडर घालून वर सुक्यामेव्यानी
गार्निश करून होणारा गाजर हलवा, अथवा अंड्याच्या पांढर्‍या भागात मिल्कपावडर मिसळून
त्याचे छोटे छोटे गोळे स्टीम करून नंतर मिल्कमेड वापरून केलेली रसमलाई, अथवा खास पाहुण्यांसाठी
जवळच्या खिंडीतून आणलेला बर्फ वापरून केलेलं खास पॉट अईक्रीम ह्या शिवाय चोचो,मोमो,
स्प्रिंग रोल्स, जर्दाळूचं पुडिंग अशा खास इथल्या गोष्टी! कुठेही आर्मीवाल्यांकडे जेवयला
गेलं की जेवणानंतर येणार्‍या बडिशेपेसोबत C vitamin आणि multivitamin च्या गोळ्या
ह्या मात्र हव्यातच! सार्‍या vitamins ची कमतरता
भरून काढायला नियमीतपणे त्या घ्यायलाच लागतात. काश्मीरचा कहावा प्रसिद्ध असला तरी लडाखी
गुरगुर चहा ही वेगळीच संकल्पना होती. भरपूर
अमूल बटर घालून केलेला हा नमकीन चहा ड्रगॉनची चित्र असलेल्या, कान नसलेल्या, झाकणवाल्या
चिनी कपात घेऊन, हाताचे दोन्ही तळवे शेकत शेकत, गुबगुबीत कार्पेटवर बसून पिणं ही थंडीतली
ऐश होती. खराब हवामानातही सकाळी सकाळी आर्मीच्या गजराज ह्या बोईंग विमानाकडे सर्वच
नागरीक डोळे लावून बसलेले असत. विमान आलं की विमान गच्च भरून अमूल बटर उतरत असे. रोजच्या
चहासाठी प्रत्येक कुटुंबाला किमान अर्धा किलो तरी अमूल बटर पाहिजेच! थंडीत विमानसेवा
हीच इथली लाइफलाईन असे.
.jpg)
नाते लडाखशी (अरुंधती प्रवीण दीक्षित) अनुक्रमणिका
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Comments
Post a Comment